شهرستان شازندوپتانسیل های گردشگری کشاورزی

“گردشگری کشاورزی (Agritourism یا Agricultural tourism) به هرگونه فعالیت وابسته به کشاورزی گفته می شود که گردشگران را به مزرعه یا روستا بکشاند. به عبارت دیگر گردشگری روستایی را می توان کلیه فعالیت های تفریحی و گردشگری در مناطق روستایی که بر پایه ی کشاورزی، دامداری، ماهیگیری، هنرها و صنایع دستی، آداب و رسوم محلی، بافت سنتی، معماری بومی، شکار و … انجام می گیرد، نامید. از آنجا که بیشتر مزارع و باغ ها در روستاها واقع اند، گردشگری کشاورزی زیرمجموعه گردشگری روستایی قرار گرفته است که این خود به مسئولیت پذیری و کسب منفعت جامعه محلی اشاره دارد”.

در گردشگری کشاورزی، گردشگر از محصولات مزارع به صورت مستقیم خرید می کند، در چیدن و بسته بندی محصولات به باغداران و زمین داران کمک می کند، با نحوه عسل گیری از کندوها آشنا می شود، در آیین ها و مراسم مربوط به زمین داری و باغ داری همانند “دعای شکرگزاری” و “جشن برداشت محصول” شرکت می کند، پشت فرمان تراکتور کشاورز می نشیند و از لذت اسب سواری یا ماهیگیری در روستا بهره مند می شود. در نهایت شب را هم در اقامتگاه های محلی یا کمپ های تدارک دیده اقامت می گذراند و با کوله باری از خاطره و میراثی از درآمد و کمک اقتصادی به جامعه محلی به دیار خود باز می گردد.

نکته مهم در گردشگری کشاورزی آن است که فعالیت هایی که از سوی باغداران و کشاورزان برای تفریح و آموزش گردشگران انجام می شود نباید به فعالیت اصلی وی که تولید است، خدشه وارد کند و به عبارت دیگر با انجام این گونه فعالیت ها، تنها درآمد کشاورز/باغدار/دامدار تکمیل می شود و او در همان سبک زندگی خود ارتقا می یابد.

قابلیت های گردشگری کشاورزی

به راستی در مزارع چه چیزی وجود دارد که گردشگران مختلف را به سوی خود جذب می کند و آنجا نگه می دارد؟ این کشش را قبل از هر چیز دیگر باید در گریز گردشگران از مناطق شلوغ و پر ازدحام و پناه بردن آنان به مناطقی که کمتر گرفتار تکنولوژی پر سر و صدای ماشینی شده اند، جستجو کرد. به عبارت دیگر سکون حاکم بر محیط روستایی و توام با آن اصالت پررنگ محیط زندگی که گردشگران خسته و رانده شده را به سوی خود جذب می کند، مهم ترین عامل جذاب این مناطق است. این عامل را در کنار اقلیم مناسب، چشم اندازهای خاص، جذابیت های محیطی، تاریخی، فرهنگی و آداب و رسوم تماشایی، بگذارید؛ همگی مجموعه بی نظیری برای جذب گردشگر و گذران اوقات فراغت به همراه می آورد.

توسعه گردشگری کشاورزی چه مزایایی برای جوامع محلی دارد؟

تنوع و افزایش درآمد از طریق فروش محصولات یکی از مهم ترین مزایای توسعه گردشگری کشاورزی در جوامع محلی است. همچنین آمد و رفت گردشگران به مزارع به گسترش سطح زیرکشت و بهره برداری بیشتر از مزارع ختم می شود. از طریق گردشگری کشاورزی می توان به خلق و ایجاد فرصت های جدید شغلی نیز دست یافت. گردشگری کشاورزی به حفظ فرهنگ بومی و به خاطرسپاری بسیاری از رسوم محلی کمک می کند و به تقویت ارزش ها، باورها، هنرها و صنایع دستی و دیگر تولیدات فرهنگی در روستاها می انجامد.
از طرف دیگر با توسعه فرصت های جدید و دیده شدن این جوامع زحمت کش، از پدیده مهاجرت و ترک محیط محلی نیز جلوگیری می شود. توسعه زیرساخت و روساخت در جوامع روستایی نیز از دیگر مزایای این نوع گردشگری است. همچنین با توسعه گردشگری کشاورزی و همراه با آن آگاهی مصرف کنندگان از خواص محصولات محلی، می توان به سلامت جامعه افزود و از طرف دیگر به سمت خودکفایی در تولیدات کشاورزی از طریق تشویق کشاورزان به ادامه کشاورزی با وجود مشتریان بالفعل و بالقوه دست یافت.