آستانه درویکیپدیای فارسی

این شهر را از آن جهت که امامزاده سهل بن علی متعلق به قرن چهارم ه‍. ق^[۳] و تعداد دیگری از مقبره‌های امامزاده‌ها در آن ساخته شد، در زمان صفویه، «آستانه» نامگذاری کردند^[۴]

این شهر در قدیم کرج نام داشت و در دوره صفویه شاه اسماعیل صفوی دستور داد تا این آرامگاه (آستانه) را تعمیر کنند و پس از آن کرج را آستانه نامیدند.^[۵]

گردشگری و جاذبه تاریخی

آرامگاه سه تن از نوادگان علی بن ابی‌طالب با قدمتی بیش از هشتصد سال در این شهر قرار دارد.^[۶]

از جاذبه‌های طبیعی می‌توان به چشمه و غار دوخواهران، چشمه‌های کوه قرقدر مثل چشمه طلایی چشمه شیرین چشمه مروار و همچنین جنگل‌های حفاظت شدهٔ بلوط در ۶ کیلومتری و پیست اسکی پاکل در ۱۰ کیلومتری شهر که تا اواسط اسفند ماه پذیرای میهمانان است اشاره کرد.[۱] پارک حرم، اردوگاه امیرکبیر، حمام حاج ربیع، بنای تاریخی امامزادگان پیراسماعیل و طوغان ترک (نوه چنگیزخان مغول) و مناطق سرسبز اطراف شهر، از دیگر جاذبه‌های دیدنی آستانه می‌باشند.

جاذبه‌های تاریخی بسیاری نیز در آستانه وجود دارد و همچنین آثار تاریخی زیادی نیز تا به حال توسط مردم این شهر کشف شده‌است که می‌توان به سکه‌های طلا و انواع کوزه و خمره با نقش و نگارهای زیبا و… اشاره کرد.

جغرافیای طبیعی

آستانه شهری در دامنهٔ کوهستان است. این شهر از شهرهای مرتفع ایران محسوب می‌شود و سه رشته کوه اطراف این شهر را احاطه کرده‌اند و به همین دلیل یکی از نام‌های این شهر در گذشتهٔ «سه سوک» بوده‌است.

دمای هوا در زمستان غالباً زیر صفر و در تابستان نیز معتدل است است و بیشتر بارش برف و باران تقریباً از آبان ماه شروع می‌شود تا اوایل خرداد ادامه دارد.

معادن طلای آستانه از قدیمی‌ترین معادن طلای ایران به‌شمار می‌روند.^[۷]

فرهنگ و مردم‌شناسی

این شهر یکی از کهن‌ترین شهرهای ایران زمین بوده که در گذشته حتی دارای لباس اصیل و منحصر به مردم کرج ابودالف بوده‌است که اکنون در یکی موزه‌های عراق نگهداری می‌شود مردمان این شهر دارای فرهنگی غنی و منحصر به فردی می‌باشند و اغلب به شغل دامداری و کشاورزی مشغولند.^[نی